Ziektewijzer

Tot de eerste symptomen behoren vaalgele laesies en waterige zachte plekken. Deze aangetaste gedeelten worden al snel bedekt met karakteristieke blauwgroene sporen. Vlezige rokken kunnen met water verzadigd lijken en hebben als de bollen opengesneden worden een lichte geelbruine of grijze kleur. Naarmate de rotting voortschrijdt, kunnen de bollen zacht en taai worden of een waterige rot ontwikkelen. Vaak is ook sprake van een muffe geur.

Penicillium spp. wordt aangetroffen in de bodem, op planten- en dierenresten of op verouderend weefsel. Infectie van bollen vindt gewoonlijk plaats via weefsel dat beschadigd is door kneuzing, vorstschade of zonnebrand. De ziekteverwekker gedijt goed bij 21-25 °C (70-77 °F) en onder vochtige omstandigheden.

Aanbevolen wordt ervoor te zorgen dat de bollen tijdens de oogst zo min mogelijk kneuzingen en schade oplopen, en ze na het oogsten onmiddellijk te drogen. Voor de opslag worden een lage temperatuur, ca. 5 °C (41 °F), en relatieve vochtigheid geadviseerd. Een fungicidebehandeling van bollen kan doeltreffend zijn bij de bestrijding van deze ziekte.