Ziektewijzer

Deze schimmel is in het algemeen niet in staat om gezond bladweefsel aan te tasten, maar kan de buitenrokken van opgeslagen uien infecteren. Sporen van de schimmel kiemen op uienbladeren en produceren enzymen die tot oppervlakkige spikkels leiden. Wanneer de schimmel doorgroeit in de rokken, veroorzaakt hij een bruine verkleuring op de nek en de buitenste rokken. De gevlekte bladeren en verkleurde bol worden doorgaans niet als een economisch probleem beschouwd.

De bladvlekken kunnen ontstaan tijdens perioden met vochtig weer met gematigde temperaturen, 21 °C (69 °F). De bruine verkleuring kan tijdens de opslag afnemen door milieuomstandigheden die de ziekteontwikkeling niet bevorderen.

De schimmel kan als sclerotiën overleven in afvalhopen; daardoor vermindert het vernietigen van afvalhopen deze inoculatiebron. Een fungicide bespuitingsprogramma om loofverbruining en valse meeldauw te bestrijden dient de bruine verkleuring adequaat te bestrijden. In het algemeen zijn echter geen bestrijdingsmaatregelen vereist voor de bladvlekken. Rokken die verkleurd zijn, drogen gewoonlijk uit tijdens de opslag en vallen eraf tijdens verwerking, zodat de rest van de bol verkoopbaar is.