Ziektewijzer

Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis

Australië, Brazilië, China, Israël, Zuid-Korea en VS (Californië, Indiana, Michigan en Ohio)

Tot de symptomen van bacteriële woekering bij paprika behoren blad- en vruchtvlekken en, in mindere mate, systemische verwelking. Bij lokale infecties verschijnen de symptomen eerst als kleine blaren of verhoogde witte vlekken op bladeren en stengels. Later wordt het midden van de bladvlekken bruin en necrotisch en ontwikkelt zich een witte ring. Stengellaesies krijgen vaak een korsterig uiterlijk en breiden zich in de lengte uit, waarna zich woekeringen vormen. De symptomen op vruchten verschijnen eerst als heel kleine, ronde, licht verheven vlekken. Deze vlekken worden geleidelijk groter en kunnen een bruin centrum en een witte ring krijgen. Als het er veel zijn, smelten de vlekken samen, waarna ze een korsterig uiterlijk krijgen. Bij systemische infecties vindt geleidelijke verwelking plaats, waarna de plant doodgaat.

De bacterie dringt de plant binnen via wonden en stomata. Clavibacter kan door zaad verspreid worden en kan het zaad uitwendig of onder het zaadvlies besmetten. Hoge relatieve vochtigheid en dagtemperaturen tussen 25 en 30 °C (77 en 86 °F) bevorderen in het algemeen de ziekte. Dichte plantenpopulaties en beregening bieden eveneens een ideaal milieu voor verspreiding van de bacterie. Verder kunnen insecten, gereedschap en menselijk contact bijdragen aan de verspreiding.

Zaai alleen getest zaad en gecertificeerde jonge planten. Verspeen geen paprika naar grond die het voorafgaande seizoen voor tomaten is gebruikt. Reinig machines voordat deze naar een nieuw veld gaat, betreed de velden niet wanneer het blad nat is en verwerk plantenresten onmiddellijk na het oogsten om verliezen te beperken. Nooit vruchten van symptomatische planten oogsten. Verwijder alle symptomatische en aangrenzende planten. Wissel de teelt minimaal drie jaar af met een niet-waardplant als de ziekte in een veld is aangetroffen.