Ziektewijzer

Colletotrichum capsici, C. gloeosporioides, C. coccodes, C. acutatum.

Antracnose tast alle bovengrondse delen van paprika aan tijdens elk groeistadium. De infectie van zaailingen kan beperkt blijven tot cotylen en zich niet verspreiden. Op bladeren en stengels kunnen zich necrotische grijze tot bruine vlekken ontwikkelen. Vruchtlaesies zijn het belangrijkste economische aspect van deze ziekte. De vruchtsymptomen beginnen als met water verzadigde delen die geelbruin tot bruin verkleuren. De laesies kunnen klein en rond zijn, of samengroeien, zodat ze grotere delen van de vruchten bedekken. Onder vochtige omstandigheden kunnen roze, zalmkleurige of oranje sporenmassa’s worden gevormd, gewoonlijk in concentrische ringen. Afhankelijk van de aanwezige Colletotrichum-soort kunnen zwarte of bruine draderige structuren zichtbaar zijn in de laesie. Antracnose kan zowel groene als rijpe vruchten aantasten, maar de symptomen worden gewoonlijk pas zichtbaar als de vruchten rijpen en rood worden.

Warm, nat weer bevordert in het algemeen de infectie en ontwikkeling van symptomen. Afhankelijk van de aanwezige Colletotrichum-soort variëren de optimale temperaturen voor infectie van 20 tot 27 °C (68 tot 81 °F). Vrij vocht is nodig voor infectie. Mist en dauw zijn bevorderlijk voor de ziekteontwikkeling. Regen verspreidt de sporen van de ziekteverwekker die vaak tot ernstige verliezen leidt, vooral als de vruchten beschadigd zijn. Deze schimmels kunnen lange tijd overleven in geïnfecteerd zaad en in blad- of stengellaesies in plantenresten.

Deze ziekte kan beheerst worden door een goede kwaliteit zaad te zaaien, twee tot drie jaar wisselteelt met andere gewassen dan solanum-achtigen toe te passen, onkruid en geïnfecteerde resten te verwijderen en velden met een goede afwatering te kiezen. Minimaliseer de schade aan vruchten door insecten te bestrijden. Er zijn koperfungiciden beschikbaar, maar deze hebben een beperkte economische waarde bij het bestrijden van deze ziekte.