Warkruid

Wereldwijd zijn er meer dan honderd Cuscuta spp. Warkruid is een eenjarige parasitaire plant die te herkennen is aan de slanke, witte, gele of rode, bladloze stengels die zich rond de waardplant slingeren. Warkruid heeft geen chlorofyl en is voor zijn voeding afhankelijk van de waardplant. Als gevolg daarvan zien geïnfecteerde planten er zwak en verkleurd uit. Groei en opbrengst kunnen aanzienlijk beperkt worden. Bij een ernstige warkruidbesmetting kunnen kleine waardplanten doodgaan. Naarmate het seizoen vordert, overwoekert warkruid een rij, waarbij de planten met een grote hoeveelheid stengels bedekt worden. Zwaar besmette velden zien er geel uit.

Warkruid heeft een breed scala van gastheren en past zich aan allerlei omstandigheden aan. Na het ontkiemen is de zaailing afhankelijk van opgeslagen voedingsstoffen om te overleven. Als er niet binnen een paar dagen een geschikte waardplant is gevonden, zal hij doodgaan. Zodra de zaailing contact maakt met een gastheer, vormt hij uitlopers die op zuignapjes lijken (haustoriën) en het plantenweefsel penetreren. Warkruid vormt kleine, onopvallende (vaak witte) bloemen die volwassen worden en twee tot vier gele tot zwarte zaden produceren.

Irrigatiewater en machines zijn vaak voorkomende verspreidingswijzen over grote afstanden. Warkruidzaden zijn klein en kunnen tot tien jaar levensvatbaar blijven in de bodem. Zaden ontkiemen vaak aan het eind van de winter en in het voorjaar in een koud klimaat, maar het kiemen kan de hele zomer doorgaan. Milieuomstandigheden die de groei van komkommerachtigen bevorderen zijn ook gunstig voor warkruid.

Verwijder of verbrand warkruid onmiddellijk na ontdekking, samen met de besmette planten. Contactherbiciden kunnen gebruikt worden om gelokaliseerde besmettingen te bestrijden. Als een besmetting wijd verbreid is, vóór het opkomen herbiciden gebruiken, gewasresten diepploegen en de teelt afwisselen met grassen.