Antracnose

Deze ziekte komt het meest voor bij komkommer, meloen en watermeloen. De symptomen op bladeren beginnen als met water verzadigde vlekken die gewoonlijk gelig van kleur worden bij komkommer en meloen of donkerbruin tot zwart bij watermeloen. Deze vlekken worden uiteindelijk bruin en kunnen zich uitbreiden over het hele bladoppervlak. Bladlaesies worden niet ingeperkt door bladnerven en hebben vaak een gebarsten centrum. Geïnfecteerde bladstengels en stengels kunnen ondiepe, langwerpige geelbruine laesies ontwikkelen bij meloen, maar bij komkommer zijn de laesies minder opvallend. Stengellaesies bij meloen kunnen de stengel omringen en verwelking van de plant veroorzaken. Geïnfecteerde vruchten ontwikkelen ronde, verzonken, zwartige laesies waarin minuscule vruchtlichamen (acervuli) kunnen ontstaan. Onder vochtige omstandigheden produceren de vruchtlichamen conidia die de laesies de zalmroze kleur geven die zo karakteristiek is voor deze ziekte. Wanneer steeltjes van jonge vruchten geïnfecteerd raken, kan de vrucht verschrompelen en afvallen.

Colletotrichum orbiculare kan in verband worden gebracht met zaad en geïnfecteerde gewasresten. Verspreiding van deze schimmel kan optreden door spattende regen, beregening, insecten,  medewerkers en apparatuur. De ziekteontwikkeling wordt bevorderd door warm, vochtig weer. De optimale temperatuur voor ziekteontwikkeling is 24 °C (75 °F). Late infectie van het gewas kan ertoe leiden dat de vruchten tijdens opslag, verzending of uitstalling onverkoopbaar worden.

Voer een uitgebreid preventief fungicide bespuitingsprogramma in. Pas andere cultuurbestrijdingsmaatregelen toe, zoals wisselteelt (twee jaar geen komkommerachtigen), vermijd beregening, verwerk gewasresten grondig na de oogst en voer een hygiëneprogramma in voor personeel en apparatuur. Gebruik resistente variëteiten, indien verkrijgbaar.